برند نایک از کجا شکل گرفت

گذشته برند نایک

برند نایک یا نایکی که از یک شرکت چند ملیتی آمریکایی است که ابتدا با نام Blue Ribbon sports به معنای محصولات ورزشی روبان آبی در 25 ژوئن 1964 توسط فیل نایت و بیل بورمن شروع به کار کرد و در سال 1971بصورت رسمی به نام نایک تغییر نام داد. نام این شرکت از نایک، الهه یونانی پیروزی گرفته شده است.

نایک محصولات خود را با نام تجاری خود و همچنین نایک گلف، نایک پرو، نایک پلاس، نایک بلیزرز، ایر فورس وان، نایک دانک، ایر مکس، فومپوزیت، نایک اسکیت بوردینگ، نایک CR7، و شرکت های تابعه از جمله ایر جردن روانه بازار کرده است.

این شرکت علاوه بر تولید کفش، پوشاک و تجهیزات ورزشی، فروشگاه‌های خرده‌فروشی را با نام نایک‌تاون اداره می‌کند. نایک حامی بسیاری از ورزشکاران و تیم های ورزشی برجسته در سراسر جهان است، که با علامت تجاری Just Do It شناخته شده است که بر روی بعضی از کفش نایک و لباس های تولیدی این شرکت حک می شود.

تا سال 2024، 83700 نفر در سراسر جهان در این شرکت مشغول به کار بودند.

در سال 2020، ارزش این برند به تنهایی بیش از 32 میلیارد دلار بود که آن را به با ارزش ترین برند در بین مشاغل ورزشی تبدیل کرد.

پیش از این، در سال 2017، نام تجاری نایک 29.6 میلیارد دلار ارزش داشت.

نایک در فهرست 500 شرکت فورچون 2018 از بزرگترین شرکت‌های ایالات متحده از نظر کل درآمد در رتبه 89 قرار گرفت.

تاسیس برند نایک

همانطور که قبلا اشاره کردیم این شرکت توسط فیل نایت و بیل بورمن تاسیس شد. فیل نایت متولد سال 1938 و بورمن متولد 1911 و هر دو  در پورتلند اورگان متولد شده اند. بورمن قبل از اینکه به صنعت پوشاک وارد شود یک مربی حرفه‌ای بوده است. او 31 ورزشگار المپیکی را تمرین داده بود و تعدادی از آن‌ها دارای رکوردهای ماندگاری در فیلد ورزشی خود در کشور آمریکا هستند.

شرکت نایک دوستدار طبیعت

در سال ۲۰۰۹ نایکی و تیمبرلند خرید چرم تولیدشده در بخش‌های جنگل‌زدایی‌شدهٔ جنگل‌های آمازون را متوقف کردند. این عمل تنها چند هفته پس از گزارش سازمان صلح سبز صورت گرفت که نشان می‌داد گله های دامدارهای منطقه آمازون باعث تخریب جنگل‌ها می‌شوند. همچنین اولین انتقاد زیست محیطی به برند نایک، به دلیل خودداری این شرکت از حذف مواد خطرناک از زنجیره تامین خود بوده است. این امر می‌تواند از کارگران کارخانه‌ها گرفته تا آبراهه‌ها و حتی مصرف کننگان را تحت تاثیر قرار دهد.

نایک ادعا کرده که در تلاش است تا این مواد سمی را از بین ببرد. در حالی که این ادعاها در سالیان گذشته با شک و تردید‌هایی همراه بود اما در سال 2018 نایک نشانه‌های جدی را از خود برای حفظ محیط زیست نشان داد. از این تاریخ به بعد سبد محصولات بدون PFC خود را به 93 درصد محصولات خود گسترش داد.

نایک در کشورهای مختلفی مانند چین، هند، ویتنام، اندونزی کارخانه‌های بزرگی را ایجاد کرده است و محصولات خودش را در این کشورها تولید می‌کند. شاید دلیلی که آن‌ها کشور اندونزی را انتخاب کرده‌اند تنها یک چیز باشد، و آن چیزی نیست جز سرمایه. این یک ایدئولوزی برای به حداکثر رساندن سود به هر قیمتی است.
در یک ویدیو که توسط جیم کدی و لسلی کرتزو (مدیر همکاری برای آموزش عدالت) ایجاد شده بود، تصمیم گرفتند که به اندونزی بروند و در مورد فروشگاه‌های نایک به تحقیق بپردازند. آنچه آن‌ها پیدا کردند قابل توجه بود.

برای درک بهتر مشکلات کارگان کارخانه‌های نایک، این دو نفر غرق در سبک زندگی کارگران شدند و در مکان‌هایی که آن‌ها زندگی می‌کردند سکونت پیدا کردند و با حقوق مشابه آن‌ها یعنی روزی 1.25 دلار برای یک ماه زندگی کردند. جیم در طول آن یک ماه 12 کیلو وزن از دست داد و در یک گفتگویی اعلام کرد که هیچ انسانی نمی‌تواند با این حقوق زندگی کند و حیثیت انسانی خود را حفظ کند.

در ویدیویی که این دو نفر در آن یک ماه درست کرده بودند خبری از زندگی معمولی برای هیچ کدام از کارگران شرکت نایکی نبود. البته این نوع از بیگاری کشیدن تنها مربوط به این شرکت نیست و اکثریت برند‌های بزرگ اینگونه در حق کارگران خود ظلم می‌کند.

با روی کار آمدن فرهنگ مد پایدار، زندگی این دسته از کارگران اهمیت بیشتری پیدا کرده است و این فرهنگ همواره سعی می‌کند تا استایل زندگی کارگران برند‌های بزرگ را بهبود ببخشد.

منبع : نایک